Cudowny Medalik został wybity na prośbę Niepokalanej, którą wyraziła podczas objawień św. Katarzynie Laboure, Siostrze Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo, na Rue du Bac w Paryżu, 27 listopada 1830r. Tej samej s. Katarzynie, podczas innego objawienia, Maryja wyraziła swoje pragnienie, aby powstało Stowarzyszenie Dzieci Maryi. Obiecała udzielić mu licznych łask. Dlatego Cudowny Medalik jest tak bliski naszemu Stowarzyszeniu, jest naszym znakiem rozpoznawczym i wyraża chęć każdego z nas do podążania za Niepokalaną.
Cudowny Medalik często nazywany jest „Małym Katechizmem”, streszczającym główne prawdy wiary. Pojawił się on w epoce racjonalizmu i pozytywizmu. Przy pomocy prostych symboli zwracał uwagę na nieogarnioną, opatrznościową obecność Boga. W epoce odrzucenia symboli jako sentymentalnych i zabobonnych, Medalik stał się dla ludzi objawieniem bliskości Boga. Orędzie Maryi dotarło do ludzkości, która szukała swej drogi pośród udręk i cierpienia, zachwycona rozwojem materialnym, kuszona pychą i racjonalizmem, naznaczona egoizmem i nienawiścią. Można powiedzieć, że powyższa charakterystyka pasuje także do współczesnego świata. Dlatego warto na nowo odkryć znaczenie Cudownego Medalika jako znaku wiary, nadziei i miłości. Orędzie z rue du Bac wzywa wszystkich, którzy przyjmują Cudowny Medalik do jednoczesnego przyjęcia miłości Maryi, która, jak podaje Jan Paweł II w encyklice Redemptor Hominis, „znajduje się na wszystkich drogach codziennego życia Kościoła” . Ludzie, którzy wyciągają ręce po Medalik często nie znają historii i źródła jego pochodzenia, co grozi niebezpieczeństwem przyjęcia Medalika jako talizmanu lub amuletu, dlatego konieczne jest przybliżenie historii tego znaku i zawartej w nim treści.
Poniżej krótko prezentujemy główne przesłanie Medalika.
Jednocześnie zachęcamy do przeczytania pełnego tekstu
Studium ks. prof. Waldemara Rakocego nad Cudownym Medalikiem:
W przesłaniu awersu Medalika wyodrębniamy trzy ważne motywy:
- inwokację wokół postaci Najświętszej Maryi Panny, stwierdzającej Jej Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny
- miażdżenie przez Nią głowy wężowi, co stanowi zapowiedź ostatecznego zwycięstwa nad szatanem
- rozdawnictwo łask wypływających się z promieni na Jej palcach.
Inwokacja: „O Maryjo bez grzechu poczęta módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy”, zachęca nas byśmy zwracali się do Niepokalanej, która pragnie zlewać na nas wysłużone przez Syna łaski. W dniu 27 listopada pozwoliła Ona odczuć, że jest w tym szczodra.
Postać Maryi na awersie Medalika nawiązuje do Pisma Św. i odwołuje się do występujących tam motywów. Prezentacja Maryi na awersie Medalika jest konsekwencją całkowitego zwycięstwa nad szatanem i wprowadzonym przez niego złem.
Centralnym tematem awersu Medalika jest rozdawnictwo łask wyproszonych przez Niepokalaną, w czym wspomaga Ona ludzkość w zwycięstwie nad złem. Z woli Boga staje się Maryja rozdawczynią łask w relacji: Syn-ludzkość.
Na rewers Medalika składają się trzy motywy: serca Jezusa i Maryi, ponad nimi litera „ M „ ze splecionym z nią krzyżem wspierającym się na poprzecznej linii oraz wieniec z dwunastu gwiazd.
Cały obraz rewersu Medalika to wyobrażenie tajemnicy Mistycznego Ciała Chrystusa: jedność Chrystusa z Kościołem (wieniec z gwiazd) , w ramach czego podkreśla się zjednoczenie Matki z Synem (obraz serc), a to z kolei- staje się podstawą Jej misji względem odkupionych (litera “M” z krzyżem).
W tajemnicy Chrystusa i Kościoła rewers odsłania szczególną pozycję i misję Matki Odkupiciela i naszej. Jej pozycję względem odkupionych określamy jako macierzyńską relację w stosunku do Chrystusowego Kościoła.